Nadat Mark David Chapman John Lennon in koelen bloede doodschoot in New York vluchtte hij niet. In plaats daarvan bleef hij op de plaats delict, lezend in het boek waarmee hij geobsedeerd was: The Catcher in the Rye, van J.D. Sallinger. In het boek schreef hij: dit is mijn statement.

Al voor de moord was The Catcher in the Rye controversieel. Op scholen werd het geweerd wegens het aanstootgevende taalgebruik. Toch werd het al vanaf de publicatie in 1951 beschouwd als een meesterwerk. Critici prezen het om de scherpe schets van 'de jeugd'. En lezers kregen er geen genoeg van: het boek stond dertig weken lang op de New York Times-bestsellerlijst.

Nog altijd herkennen jongeren zich in de thematiek van de roman: afzondering, onbegrip, het verlies van onschuld en neerslachtigheid. Het boek is anti-establishment, cool en cynisch; misschien wel de ultieme coming of age-roman. De auteur, J.D. Sallinger, trok zich terug uit de maatschappij. Wie was hij? En hoe werd The Catcher in the Rye zo’n klassieker?

Michel Krielaars bespreekt het met boekenredacteur Thomas de Veen en schrijver Tobi Lakmaker. Een aflevering over trauma’s, puurheid, irritante hoofdpersonages en hoe boeken verkeerd geïnterpreteerd kunnen worden.

Dit is de vijfde aflevering van een serie over boeken die de wereld veranderden.