Het is Groundhog Day! Overal om ons heen horen we hetzelfde oude riedeltje: de winst van de PVV moet vooral links zich aantrekken. Steeds weer dat belerende zinnetje, van mensen die zeggen dat ze ooit links waren en het ooit heus weer zullen worden, maar: 'Links moet eerst eens beter gaan luisteren.' Gek eigenlijk, ben je de tweede partij van Nederland, 8 zetels winst, met een geprofileerd links partijprogramma... Is het toch weer jouw schuld. Luisteren, zal je! Maar luisteren naar wie? En naar wat? Naar 'Minder, minder, minder!'? Al 20 jaar lang zit links in een angstige kramp: men moet luisteren naar de zorgen van 'gewone mensen', waarbij gewone mensen altijd staat voor mensen die Henk en Ingrid zouden kunnen heten en die bang zijn voor 'buitenlanders' en 'migratie.' Wat Johan betreft, en hem kun je toch echt niet verwijten dat hij felle kritiek op links schuwt, is het nu wel genoeg geweest met al dat deemoedige luisteren. Het is wat hem betreft juist extreem kleinerend om mensen nooit eens van repliek te dienen. Als je alleen socialisme wilt als het nationaal socialisme is, dan stem je maar lekker op de PVV. Bovendien is de winst van de PVV vooral het gevolg van de instorting van de VVD en het CDA en is links juist op de weg terug. Hoe dan wel? Wat kunnen we eigenlijk leren van de progressive en left bewegingen die ontstonden in navolging van de verkiezing van President Trump in Amerika van 2016? Hoogtijd voor een gesprek met Maral Noshad Sharifi, VS correspondent van De Volkskrant, en tevens schrijver van het prachtige boek Citroeninkt. Een gesprek over haar werk vanuit New York, over de aanstaande presidentsverkiezingen, vluchten uit Iran, opgroeien in Den Haag en natuurlijk ook over Geert Wilders in vergelijking met Donald Trump, de man die momenteel favoriet is om volgend jaar opnieuw president van Amerika te worden...